terça-feira, 25 de maio de 2010

The End

Muitos aplaudiram, muitos criticaram.
Facto é que nenhuma outra série conseguiu atingir a espectacularidade que Lost conseguiu nestes 6 anos.
Poderia falar nos finais estilo "cliffhanger".
Nos plot-twists.
Nos ursos polares.
Nos monstros de fumo.
Na Swan, na Orchid, na Pearl, na Hydra, na Looking Glass, na Staff, na Arrow, na Flame, na Tempest e na Lamp Post.
Nos Outros.
Nos sussuros.
No 4, no 8, no 15, no 16, no 23 e no 42.
Na banda sonora genial.
No Jacob.
No MIB.
Na Luz.
Na vida.
Na morte.

Mas nada disto faria sentido para aqueles que não acompanharam a série. Porque era essa uma das bases do Lost: ver do início ao fim.
Sim, era um trabalho árduo, por mais chatos que fossem alguns episódios havia sempre uma vontade de saber mais e de perceber mais.
Sim, algumas perguntas não tiveram resposta. Mas, sinceramente, qual é a importância? Porque não deixar-nos ao sabor da imaginação e criarmos as nossas próprias teorias? Não foi isso a que os autores nos habituaram ao longo de 6 anos?

E aos que acharam o final demasiado previsível é porque certamente não o perceberam...

Lost acabou, e por mais séries dos mesmos autores que apareçam, nenhuma o vai substituir.
E essa é a parte que só os Lost-addicts percebem.

Namasté...


O Rapaz Moreno

2 comentários:

Vanessa disse...

Amei o texto =')

Francisco disse...

Lost 4ever =)*